De ekster zit op de rand van de vuilnisbak en kijkt de bak in. Kennelijk ligt er iets lekkers in want hij/zij (dat is bij een ekster niet te zien, ik ga voor een zij) hipt onrustig heen en weer over de rand van de bak. Het lekkers ligt diep. ´Soms moet je accepteren dat niet alles wat je wilt mogelijk is´ schiet door mijn hoofd. Maar dan heb ik naast het doorzettingsvermogen van de ekster gerekend! Na wat uitstapjes naar een bankje, de grond, weer het bankje en tenslotte toch weer de vuilnisbakrand besluit de vogel dat het lekkers echt té verleidelijk is om te laten liggen. Een snelle duik en ja daar is ze weer met een halve boterham in de bek. De ekster durfde het aan haar comfortzone te verlaten en er helemaal voor te gaan. Wat een les wordt me hier weer door de natuur voorgehouden terwijl ik lig uit te puffen op een matje in de sportschool.
Het schouwspel is overigens nog niet over. De ekster pikt een tijdje in het brood en besluit dat het genoeg is. Een stuk brood wordt in de bek genomen en vakkundig begraven in het plantsoentje. De plek wordt nog extra onzichtbaar gemaakt met wat gras. Weer terug naar de rest en ook die wordt een eindje verderop in het plantsoen begraven. ´Wie wat bewaart die heeft wat´. Ondertussen is haar partner met een doorzettingsvermogen, grenzend aan het ongelofelijke, het nest aan het bouwen. Takken die veel te groot zijn om mee te manoeuvreren worden met veel duw en trekwerk aan het nest toegevoegd.
Zo doet de natuur dat dus. Niets is onmogelijk als het maar past bij de aard van het beestje. Ha, daar heb ik toch nog een ontsnappingskans! Mooi om uit je comfortzone te komen als het andere gedrag ook werkelijk bij je past. Maar wat is dat dan: bij je passen? Voor mij heeft dat alles te maken met degene die je diep van binnen bent en niet met degene die je bent geworden door je steeds aan te passen aan de omgeving. Je bevrijdt jezelf van opgelegde verwachtingen. Het gaat over de waarden die je zelf belangrijk vind, het levensdoel dat je nastreeft en jouw eigen kwaliteiten die je daarvoor inzet.
Door veel te wandelen en de natuur haar verhaal te laten vertellen wordt je steeds eigen wijzer. Dát betekend ´worden die je bent´ voor mij.
Tot slot nog een voorbeeld van een vogel die lijkt te snappen wat ik bedoel. Af en toe komt er een blauwe reiger landen op het dak van het schuurtje van de buren. Verlekkert kijkt hij naar beneden waar dikke karpers zwemmen in de vijver van de buurman. Hij laat het echter in dit geval wel uit zijn hoofd zijn comfortzone te verlaten. Deze vogel is zich er prima van bewust dat hij met zijn brede vleugelslag en benodigde vliegbaan die smalle tuin nooit ongeschonden uitkomt. Want die vier katten had hij ook al lang opgemerkt.
