Met welk doel zijn we aan het werk als dienstverlener? (coach, trainer, gids, opleider) Om de ander te helpen om te ontwikkelen, om de ander een ervaring te geven, om de ander iets te laten leren…. etc.
Kun je de ander helpen als het jezelf niet helemaal goed gaat? Met andere woorden als het met jouw welzijn niet goed gesteld is. Na een dag wandelen met mensen in de natuur in training en teambuilding voel ik me altijd energiek. De positieve werking van beweging in de natuur is niet alleen goed voor de deelnemers maar ook voor mij zodat ik optimaal in het proces aanwezig ben.
Het kan ook anders. Die ene keer dat ik de hele dag heb getraind en lesgegeven in een lokaal waar ook een tentoonstelling stond met een levende kwakende eend!!! Als ik mijn mond opendeed begon hij direct terug te snateren. Ik was finaal gebroken na die dag en had een kloppende hoofdpijn. Vervelend voor mij maar had het ook effect op mijn werk als trainer/opleider? Ikzelf wist dat ik enkele dingen had laten schieten omdat ik dat echt niet aankon op dat moment. De groep heeft daar nauwelijks iets van gemerkt. De evaluatie was prima.Overigens heb ik die dingen de keer dat ik ze weer zag wel ingehaald.
Ik moet er echter niet aan denken om altijd binnen te moeten werken, ook niet zonder snaterende eend. Op den duur zou me dat te veel energie kosten die ik niet kan benutten voor de klant.
Kennelijk is de voldoening die ik óók binnen heb als ik met mensen werk niet voldoende voor mijn welzijn. Ik mis dan contact met een van mijn belangrijkste welzijnsbronnen en dat kan een optimaal functioneren van mij in de weg staan.
Het gaat dus om de balans tussen je dienstbaar opstellen en je eigen welzijn. Als een van beide kanten te veel of te weinig aandacht krijgt gaat het mis. Als je jezelf wegcijfert in je dienstbaarheid naar de klant houd je het ten eerste niet lang vol. En ten tweede geef je in ieder geval als coach niet een goed voorbeeld. Je neemt zelf geen verantwoordelijkheid voor je welzijn en verwacht dat wel van je coachee?
Maar zet je hetgeen je zelf graag doet te veel op de voorgrond dan verlies je verbinding met de ander. Een coachee die echt niet wil wandelen ga je niet overhalen het toch te doen omdat jij dat zo heilzaam vind. Als trainer blijf je geen rollenspelen inzetten als je ziet dat het team hele andere leervoorkeuren heeft. En als gids vertel je niet de ene anekdote na de andere terwijl je de ervaring van de deelnemers in het hier en nu uit het oog verliest.
Het is dus belangrijk in verbinding te blijven met jezelf én met de ander. In de natuur gaat dat eigenlijk vanzelf. De natuur is de bron van ons leven. Je verbindt jezelf met de natuur in het hier en nu en dat geeft verbinding met jezelf. Juist omdat je in contact bent met jezelf kun je gemakkelijk in verbinding komen met de ander. Dat maakt werken in de natuur ook zo effectief.
Het is zomer en voor velen van jullie breekt de vakantie aan. Dat is sowieso de tijd om weer te werken aan je eigen welzijn, te ont-stressen om weer van je eigen levensritme te genieten. Zodat je daarna ook weer helemaal de dienstverlener kunt zijn.
Begin je vakantie met de volgende oefening om alvast wat van de stress kwijt te raken. Ga wandelen en zoek een plek op waar je rustig kunt oefenen. Ga daar staan en kijk naar je voeten. Voel ze stevig op de aarde staan, zak enkele malen door je knieën zodat je nog steviger staat. Kijk dan met aandacht enkele tientallen centimeters voor je voeten en begin te lopen. Zoek je eigen ritme op dat hier bij past. Als je dat hebt ga je het blikveld en je aandacht verleggen naar 5 meter voor je. 
Blijf doorwandelen en ervaar of je het ritme moet aanpassen. Ga je juist sneller of juist langzamer lopen? Kijk tot slot de verte in en ervaar of dat invloed heeft op je wandelritme. Voel goed wat het beste bij jou past op het moment. Geef aandacht aan het blikveld en het ritme dat voor jou nu helemaal klopt en houd dat vast.
Plezierige wandeling!
