Voorlopig lijkt het weer uit te nodigen om veel te wandelen, prachtig blauwe luchten, schitterende kleuren. Ik zag al op social media de tip om juist te gaan wandelen als het regent omdat er dan niet zo veel mensen buiten zijn. Mijn tip is meer gaan wandelen als anderen dat niet doen. Dus niet op zondag en ook zaterdag is drukker dan doordeweekse dagen. Neem jij die tijd voor jezelf door de week?
Heb jij dat nou ook, het gevoel dat al het online werken van dit moment nooit af is? Als ik met dat gevoel zit en ik ga ´n half uurtje wandelen dan neemt de druk af. Er komt rust en ruimte in mijn hoofd, ik ontspan. [Lees meer…]
diploma te krijgen. Dat betekent dat er extra inspanning gevraagd wordt van de eekhoorn om te leren vliegen en van de kraai om hard te lopen. Ondanks dat lukt het ze niet om er hoge cijfers voor te halen. Ondertussen verwaarloost de eekhoorn het klimmen en de kraai het vliegen en krijgen ze daar ook lagere cijfers voor. Het verhaal is een metafoor voor de onzinnige aandacht die er is voor wat je niet kunt en de ermee samenhangende verwaarlozing van wat je wel kunt. 
Eindelijk dat boek te lezen dat al zo lang op je stapel ligt. Omdat je vakantie vast anders is dan je in het begin van dit jaar gepland had geef ik je een boekentip. Misschien had je (weer) gepland om in de bergen te gaan wandelen en heb je dat uitgesteld. Dan ben je dit jaar aangewezen op je herinneringen aan die bergen. Daar kan dit boekje, dit kleine juweeltje, bij helpen. Een poëtische lofzang op een berggebied, de Cairngorms in Schotland: ´de Levende Berg´. Waarschijnlijk heb je er al over gelezen want de heruitgave én vertaling van het boek zijn zeer positief ontvangen.
staan inmiddels vol blad en dus zie je niet meer wie zich erin verschuilt. Idem met de wilgen, meidoorn en andere bomen. Te veel blijft voor mijn ogen verborgen. Wat hoor ik nou weer?
Een mooie metafoor daarvoor is de door hem beschreven levenscyclus van de zakpijp. De zakpijp is een primitief diertje dat leeft langs zeekusten. In zijn jonge jaren heeft het een soort van oog, een brein en een ruggengraat. Daarmee staat hij aan het begin van de dieren met een ruggengraat zoals wij. Hij zwemt rond en vangt zijn voedsel. Het opmerkelijke van dat diertje is dat als hij ouder wordt hij zich gaat vestigen op een ondergrond. Eenmaal vast verdwijnt het oog, het brein en de ruggengraat, niet meer nodig. Zonder beweging geen hersenen. Tja.
noodzakelijke bron van bestaan. De relatie mens natuur is drastisch verstoord, soms zelfs helemaal afwezig in het debat. Daar maak ik me grote zorgen om. Stephen Covey* heeft mij geleerd dat mijn cirkel van betrokkenheid waarschijnlijk veel groter is dan mijn cirkel van invloed. Maar ook dat als ik veel positieve energie stop in die cirkel van invloed, dat wil zeggen me inspan voor datgene waar ik wel invloed op heb, mijn cirkel van invloed groter wordt.
Ik ben er van overtuigd dat ik daarmee een bijdrage lever aan het herstel van de relatie mens-natuur. Ik zie het steeds weer gebeuren in de natuur, een positieve natuurbeleving geeft verbinding met jezelf , met de ander en met de natuur. Dat gun je toch iedereen? 