Vorige week leek het even echt herfst. Zachte regen waar je héél nat van wordt. Wind die om je oren slaat. Een heel fietspad vol eikels. Deze week is het vooral de kleurenpracht van de herfst 
die de aandacht trekt. De zomer lijkt alweer lang geleden. Geldt dat ook voor alle mooie plannen die we in de zomer gemaakt hebben? Hebben we die nog in beeld? En zo ja wat zijn de stappen die je al gezet hebt?
Natuurlijk stel ik die vragen ook aan mezelf en dan schrik ik toch van het antwoord. Ik ben weer helemaal opgegaan in de waan van de dag. Er op uit dus! [Lees meer…]
Mooie ervaringen werden opgedaan in de natuur: “ hier voelt het helemaal goed, hier wil ik wel blijven”. De vraag was om te ervaren waar je in de natuur wilt zijn, waar je je bevlogen voelt. 
vielen met stengel en al op de grond en de koude bleef aan. Maar ziedaar, na enkele dagen zonder vorst overdag staan de meeste krokussen en helleborussen weer rechtop en de vijver is bijna ontdooit. De salamander heb ik nog niet gezien.
Deze week las ik in de krant dat de koning een Canadese sociologe de Erasmusprijs heeft uitgereikt. Deze Michèle Lamont doet onderzoek naar de vraag wat een samenleving veerkrachtig maakt. Haar onderzoek toont aan dat diversiteit bijdraagt aan vitalere en productievere onderlinge verhoudingen in de samenleving. 
en eet de malse takken en blaadjes. Een reiger woont niet in een onderwater hol maar maakt een nest in de boom en is een alleseter, vis, kikker, mossel én frites met kroket als hij in Amsterdam woont. Kennelijk passen sommige dieren het eten van hun voorkeur aan als ze samen met mensen gaan wonen. Zie bv ook de pindakaas etende vogels in de stadstuinen. 