Is de beer het voeden waard?
Als je mensen vraagt naar hun droom waar ze willen zijn over pakweg 3 jaar wijzen ze zonder aarzelen naar die ene boom, dat plekje aan de rivier, dat veld vol bloemen. De weg ernaar toe lijkt meestal moeilijker. Letterlijke en figuurlijke brandnetels en beren versperren de weg. Er moet nog van alles worden weggejaagd en gekapt voor de weg vrij is naar de droom.
Is dat nou eigenlijk wel zo? Die beer blijft echt niet op dat pad zitten als hij niet wil verhongeren, behalve natuurlijk als jij hem steeds eten blijft geven (honing schijnen ze erg lekker te vinden!). De brandnetels verdorren of worden opgegeten en zijn op een gegeven moment dus weg, behalve als je te lang wacht en er weer nieuwe staan. 
[Lees meer…]
Het sneeuwt terwijl ik aan dit artikel begin. Voor de een een excuus om niet naar buiten te hoeven. Voor de ander een lonkend perspectief ¨als mijn werk af is mooi naar buiten!¨ En juist tegen die laatste categorie mensen zou ik het willen hebben. Want waarom wachten? Heb je niet een gesprek staan vandaag dat je net zo goed wandelend in de sneeuwbui kunt voeren?
Het logische, analytische deel van de linkerkant wordt aangevuld met het intuïtieve, contextuele deel van de rechterkant. Het was voor mij dan ook een feest van herkenning om enkele jaren terug het boek Een compleet nieuw brein van Daniel Pink (2005) te lezen. Hij betoogt dat de huidige tijd vraagt om een grotere inspanning van onze rechterhersenhelft. Met de linker alleen, die van de analyse en de details, komen we er niet meer. We hebben juist nu mensen nodig die scheppen en het geheel overzien.